MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SENSİZ BU KENTE
İbrahim Dalkılıç

SENSİZ BU KENTE





Akþamýn karanlýðý çökünce bu sensiz kente
Bir kurþun soðukluðu yerleþir kalbimin en derinlerine
Ve usulca ýslatýr kirpiklerimi, gözümden süzülen her damla
Bir þafak doðsun ister, gün artýk aralansýn ister
Yüreðimin eþiðinden sýzan rüzgarlar dinsin ister
Güneþin doðmasýyla ýsýnýr sanma yokluðunun yeri
Kanrevan olmuþ sensiz tenimin teri

Zifiri karanlýk çökünce bu lanet kente
Buz kesilir, hasretinin dinmeyen saatleri
Hani üþürya yürek, adeta buz kesilir
Bir yokluðun koynuna sarýlýp ýsýnmaya çalýþýrya
Ýþte o zamanlarda,
Bu kente yaðmurlar yaðar, göðü delercesine
Ben o yaðmurlarda ýslanýrým sanma
Ben o yaðmurlarda boðulurum sanma
Ben o yaðmurlarda gökkuþaðý olup doðarým
Sen’in bensiz dünyana

Alaca-karanlýk çökünce sensiz bu kente
Bir hüzün yerleþir yüreðimin en kuytu köþesine
Sonra bu karanlýk kenti ay terketmeye baþlar
Yýldýz’lar da bu kenti terketmeye baþlar
Davetsiz bir misafir gibi yokluðun yerleþir
Þafaðýn sökmesine ramak kala

Ýbrahim DALKILIÇ ( 29/03/2013 // 22:25 )
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.