Hak Etmedim
Bütün umutlarýmý baðlamýþken cismine,
Gül cemaline hasret kalmayý hak etmedim.
Senden bana tek kalan ucu yanýk resmine,
Bakarak hayallere dalmayý hak etmedim.
Ne kadar acý varsa yüreðime týðladým,
Akla iþim olmadý karalarý baðladým,
Ceza diye gönlümü kýzgýn mille daðladým,
Acýmdan saçlarýmý yolmayý hak etmedim.
Kimi divane dedi,kimi sevdana deli,
Gittiðin günden beri budur garibin hali,
Dalýndan koparýlan çaresiz gül misali,
Ellerinde sararýp solmayý hak etmedim.
Gözüm yollarda kaldý kulaklarým sesinde,
O ani gidiþinin gönlüm hala yasýnda,
Daðýnýk bir masada meyhane ortasýnda,
Teselliyi kadehte bulmayý hak etmedim.
Ýzini býrakmýþken dokunduðun her yere,
Soruyorum vefasýz gideceðin yer nere,
Halime acýmadan aðlattýðýna göre,
Demek ki nazarýnda gülmeyi hak etmedim.
Yunus YALÇIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.