Afüvv
Dökülüyor günahlar þerrin kaypak yoluna
Avuçlarým kangren piþmanlýk nidasýnda
Nefsimle husumetin döktüðü kýzgýn lavlar
Yakýyor vicdanýmý tenimde ýzdýraplar
Bir iç döküm bestesi merasim gece gece
Uçuþuyor baþýmda yarasalar kapkara
Kâbusun kucaðýnda sallanýr nazlý kalbim
Çiçek bahar gül derken topraðýn içindeyim
Cezp etti emellerim ne tez geldin ecelim
Hoyrattý arsýz nefsim sanki ölmeyecektim
Þiddetli bir sarsýntý sallanýyor bedenim
Çullanýr üzerime hakkýný yediklerim
Ey âdem kýzý irkil aklýn yolu hep birdir
Sanma daha sýran çok ölümün hiç yaþý yok
Sen yap ki mahkemeni kararý nizam gelsin
Lütfedecek her þeyi Hâkim olan o bilsin
Bu ezelden temkinlik dolansýn dillerine
Kanma yalan dünyanýn þaþa sýna süsüne
Bak ummadýðýn anda gidersin el üstünde
Piþmanlýk nisasýyla tövbelerin çoðalsýn
Affet güzel Allah’’ým bilirim sen Afüvv-sün
Her þeyi yaratan sen elbet sen çok A’’lâ-sýn
Afüvv : Affeden, hatalarý, günahlarý baðýþlayan.
A’’lâ : En yüce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.