Uyandým elimde bir buket çiçek,
Gördüðüm düþ deðil demek gerçekti.
Göklerden süzülen ilahi Melek,
Beni cehennemden cennete çekti.
Acýmýþ olmalý Allah halime,
Bakýp da biçare þu ahvalime,
Sonunda uzandý bir el elime,
Beni cehennemden cennete çekti.
Yanýyordum alev alev hardaydým,
Feryad-ý figanda ahuzardaydým,
Kader þahidimdir nasýl zordaydým,
Beni cehennemden cennete çekti.
Kurdum yar gönlüne saltanatýmý,
Aþkýn doruðuna sürdüm atýmý,
O yare borçluyum bu hayatýmý,
Beni cehennemden cennete çekti.
Kölem ol dese de kabul ederim,
Efendimsin derim sultaným derim,
Yaþama sebebim sihirli perim,
Beni cehennemden cennete çekti.
Ýnkar edemem ki her þey meydanda,
Yeniden yeþerdim can buldum onda,
Hayattan umudu kestiðim anda,
Beni cehennemden cennete çekti.
Sonum intihardý sonum mezardý,
Kadere ettiðim hep intizardý,
Canýmý o kutsal Melek kurtardý,
Beni cehennemden cennete çekti...
Merih SÜREK..............................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.