Anladým gayri gözlerimden düþmek istemiyorsun. Gözlerinde yerim yok kalbindeki gibi, Ben nefes kesen bir aþkýn içinde merhametsizlikle boðuldum. Kýrgýn gecelerin solgun düþlerindeki, Ayaküstü ölürken resmedilen bendim. Kendi havarisini yaratamayan Ýsa deðildir aslýnda, Ben aþkýn orta yerinde sevdiðimce, Elleri merhametsiz bir kalbe çivilendim. Sen aþký bir anlýk sanýyorsun belki de, Gözlerime aþk diye ben seninle milledim. Körüm þimdi ve tek rengim siyah, Karþýmda duran bir çýplak varsa, Görmüyorum sevdiðim, Çünkü o karanlýklarýn içine beyaz bir sen çizdim, Millenmiþ gözlerimde seni saklarken, Sen sanrýlarýmla beni yapayalnýz býraktýn, Tanrý, kilitsiz kapýlardan dönerken geri, Yaþadýklarýmý kulaklarýna aþkla fýsýldasýn. Ve sen yüreðinde bir sýzý olduðumu anla sevgilim.
Nedimesiz gelinler gibi dolanýrken hayat içinde, Suskun çýðlýklarýný saplarken bir kýzýl saçlý kadýn, Sýrtýma düþerken uzun týrnaklarýn düþ kanatan rengi, Ve hançer yarasýndan geçilmezken omzum, Sen baþýný omzuma yaslayýp aðlama, Çünkü ben sana baðrýmý ayýrdým, Vura vura çürüttüðün baðrýmý kadýným. Hadi suskun zamanlarýn ortasýnda, Kahkahalarýn þenlendirirken bilmediðim bir odayý, Ve yalnýzlýðýn koynunda sesine yüklenirken, Dua hükmünde bir aþk, Dilimde bile sen duruyorsun hala, Fakat sen bunu anlayacak kadar büyük deðilsin. Senden büyük Allah var sevgilim. Bu kadar maðrur olma…
Ýsyanlarýndan nefessiz kalýrsa gökyüzü, Ýtaati özleyen sen olursun bir gün gelirde, Anlarsýn nefessiz kalýþlarý söylenen her yalanda, Ve seni ne çok sevdiðimi anlayýp, Koþup gelirsen bir gün bana uzaklardan, Ellerin düþünce topraðýma, Ben sana gülümserim, geç kaldýn diye mezarýmdan, Sen o zaman geç kalýþlarýmýn acýsýný anla! Ve toprak toprak ben akayým avuçlarýndan. Sarýlamadým bu hayatta sana, Belki toprak olunca doyarým kokuna, Bir nasip dolanýr dilime, Leylaklar solunca baðrýmda, Anlarsýn sana ayrýlan yerin geniþliðini, Ben seni bir öykünün ortasýnda, Fantastik bir karakter olarak yazmadým alnýma,
Gecesiz sensiz kaldýðým zamanda, Sen nasýl yaþýyorsan bende öyle yaþýyorum. Ýtaatim tam sana kadýným, Katilim sen olsan da hayatýn içinde, Neþter yarasýndan artýk caným acýmasa da, Ýsmi lazým deðil can acýtanlarýn veyahut can kýrýklýklarýnýn, Gözlerime mil diye çekmiþim seni, Kokunu ruhuma sürdüðüm gibi ve gün gelir anlarsýn. Seni ne çok özlediðimi, Hadi madem istemiyorsun sonsuzluðumu, Karanlýklarýn ortasýndaki günahkarlarla Býrakýyorum seni yalnýz baþýna, Vakit bahar ve seni içinde yaþamak vakti, Vakit geldi, Þimdi ölmek kolaysa senin için yaþamalý sevgili, Hayata kafa tutar gibi,
Belli ki sesimi bile duymak istemezsin. Öyle olsun, anladým sus diyorsun, sustum. Madem öyle istiyorsun, gidiyorum. Unutma sen mutlu oldukça ben mutluyum, En azýndan öyle düþün rahatlat kendini, Hayatýna girdiðim için özür dilerim. Ben seni gözümden sakýnýp sevmeyi öðrendim ama, Senin gözündeki hiçliðimi de gördüm sevdiðim. Þimdi avuçlarýndan kayýp bir yýldýz gibi, Toprak olup yokluðunda nefes alan bir benim. Merak etme sevdiðim. Yaðmurlar ýslatýr seni, beni unutursun. Ben sana sadýk bir aþkla yanarým. Sen belki beni zamanla yok olur sanýrsýn, Ben sen mutlu ol diye susar, sana sarýlýr uyurum, Ben her yýl sana iki bahar olurum kadýným. Ben sana baharlanýrým.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.