KÖYÜMÜ ÖZLEDİM

Kaderde terk etmekte varmýþ,
köyümü,daðlarýmý,baðlarýmý
oysa yeþildi köyüm,
çam ardýç kokardý daðlarým,
berrak akardý,sularý,
derelerinin.

Hiç tahmin etmiyordum,
ayrýlýnca özleyeceðimi,
ayrýlýðýndan yüreðimin yanacaðýný,
düþünmemiþtim,
terk et git þu köyden derken kendime.

Ayrýlmadan önce hep derdim,
kaç bu köyden,
git ,
uzaklara kalabalýk þehirlere git,
“Taþý topraðý altýn” denen þehirlere göç diyordum,
yanýlmýþým.

Oysa ki baba ocaðý köyümde,
ýslýk çalan çam ormanlarý vardý,
sedir ardýç kokularý kokardý zümrüt daðlarý,
sularý berrak akardý pýnarýn,
anamýn taze yufka ekmeði kokardý buram,buram,
yanýlmýþým.

Mor menekþeler açardý,
dere boylarýnda kokan,
kardelenleri çiðdemleri vardý daðlarýmýn,
sümbülleri mordu kokardý,
papatyalarý boldu ve daðlarý sarartýrdý,
baðlarýmýz bereketli,olurdu.
bizim oralarýn.

Þimdi bu kalabalýk þehirde,
boðuldum,
ne dendiði gibi”taþý topraðý altýn”
ne de beti bereketi var kazancýn.
bizim köydekiler gibi çiçekler de yok,
hepsi sahte yapmacýk,
kokusu bile yok, hepsi yalancýk.
buralarýn.

Þimdi bulutlara sesleniyorum,özlediðimden,
rüzgarlara sesleniyorum,
bana biraz köyümden kokular getir,
burcu,burcu köyüm koksun,
daðlarý ardýçlarý koksun,
biraz da, anamýn yufka ekmeði bazlamasý olsun.
diye yalvarýyorum el açýp.

þimdi
dallarýný okþar gibi okþuyorum
parktaki o küçücük aðaçlarýný,
kýr çiçeði yerine kokluyorum parktaki hercai menekþeleri
boþ,boþ,hepsi boþ,
kokmuyor hepsi de yapmacýk onlarýn.
ne gülü kokuyor,ne menekþesi buralarýn.

Ey köyüm bir baþkaymýþ meðer seninle yaþamak,
bilemedim,þimdi dönmek istiyorum olmuyor,
burada çakýlýp kaldým,
sana gelmek yine zümrüt daðlarýnda gezmek,
çobanlarýn kaval sesini iþitmek istiyorum,
olmuyor,
gönül dön köyüne diyor sana dönemiyorum,
özledim seni,köyüm özledim daðlarým,
çok özledim,
sen de özledin mi, beni köyüm.
unutmadýysan söyle döneyim.

a.yüksel þanlýer


Sosyal Medyada Paylaşın: