Marifet
Þu kýsa ömürde, yarým asýrda,
Orta yerde mahzun kalanlar gördüm.
Parçalanan dünya, yanan yüreði,
Ruhsuzca seyreden çýyanlar gördüm.
Kardeþlik ve barýþ diye saldýran
Vahþice insana kýyan öldüren,
Meskeni daðýtan, ocak söndüren,
Kan gölünde yüzen sýrtlanlar gördüm.
Besledim, büyüttüm, sýrtýma aldým,
Onlar büyüdükçe altýnda kaldým,
Gafildir, cahildir diye aldandým,
Koyunda beslenen yýlanlar gördüm.
Sevgisi yüceyse, yürekte varsa,
Onlara kar etmez, hisseyle parsa,
Fakat biçilmekte bir küçük arsa,
Baþlarý yücede gezenler gördüm.
Cakasý yerinde, kýlýðý tamam,
Onlara tahsisli, kurnalý hamam,
Ýbretle yazýlmýþ nasýl okumam,
Gemisi karada kaptanlar gördüm.
Teslim ettim köyü, þehir, devleti,
Teslim etti bütün vatan, milleti,
Bitsin artýk ey Türk, atýn gafleti,
Hanlar otaðýna dolanlar gördüm.
Yaþadýkça insan bak neler görür,
Ardýnda ne þöhret, ne de mal kalýr,
Hakký olan hakkýn her yerde alýr,
Samanýn üstünde kayanlar gördüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.