Çið düþmüþ parmak uçlarýna bu sabah, Üþümüþsün, üstünde bir palto, altýndaysa yýrtýk bir pantolon. Dünya, hayat en acýmasýz yüzüyle yüklenmiþ bugün üstüne Yok olmak istercesine uzanmýþsýn bir köþeye.
Yeþil gözlerindeki ýþýk yavaþ yavaþ sönmeye baþlamýþ, Þimdiden teslim olmuþsun bu iðrenç hayata. Direnme gücünü yitirmiþ, yenik düþmüþsün tüm haksýzlýklara, Þimdi eski mutluluklarý mý arýyorsun sokaklarda?
Boþuna arama hiç birþey bulamazsýn, Ne þevkat, ne sevda, ne de mutluluk... Elleri bomboþ kalýveriyor insan bir anda, Ardýndan sen yanarken, unutma! Hala dönüyor dünya.
15/03/2010 10:00 [Mehmet Kýlýnçdemir]
Sosyal Medyada Paylaşın:
m.kilincdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.