ANAM (bekir)

ANAM (bekir)

Bu acý haberi alýnca anam
baðlasalar artýk duramam
gelip artýk halini soramam
kaybettik seni dayanamam
belim kýrýldý anam...

Haberi aldýk düþtük yollara
ana bilet bile bir gün sonra
sitem ettim bütün uçaklara
yetiþemedim darýlma bana
geç kaldým anam...

Bir saat geç kaldým anam
açsaydýn gözünü bir kere
baksaydým gözünün içine
kulak verseydim sözlerine
beklemedin anam...

Ankaraya indik yollar kapalý
uzadý yollar gözlerim karardý
geldiðimizden haberin vardý
bekleseydin ne olurdu anam
yetiþenedim anam...

Bir kuþ olup uçup gelseydim
vefalý anama bir yetiþseydim
aðlamazdým þimdi yana yana
son bir defa sarýlsaydým sana
sarýlamadým anam...


Dolandým þu yalan dünyada
kurduðum hayaller gitti boþa
sitem ederim yalan dünyaya
anam aðlasam artýk ne fayda
hep aðladým anam...

Hani sen hep böyle derdin
bir gün göçüp giderim burdan
keyif almadým`ki bu dünyadan
aðlasanda ben dönmem ordan
dönmedin anam...

Ettiðin dualar teselliydi bana
yokluðun içime dert oldu ana
bak yüreðim sýzlar yana yana
ben senin ölümüne alýþamam
bekir anam...

Seyhan Kýlýç
Wuppertal, 27.03.2013
seyhan_þiir

Bu þiir benim annem Müzeyyen Kýlýç`ýn 2001 yilinda rahmetine kavusan annesi Þerife Sarýkayaya (lakabý bekir) yazdýðý duygularýndan oluþmuþtur..



Sosyal Medyada Paylaşın: