Çok söyledim duymuyor, çok yazdým okumuyor, Tükettim alfabeyi, ben sustum þimdi sen de!… Sökük olsaydý belki, yýrtýk dikiþ tutmuyor, “Seviyorum” demiþsin hadi oradan sende!
Etrafýmda sürünme, al baþýný git yücel, Gözüm görmüyor seni, kendi hayatým güncel, Korkusuzca ölürüm, mezara gelmez ecel, Beyhude yaþýyorum, akþam oldu bugünde…
Ben dururum önümde döner dünyanýn çarký, Ruhum eþkýya gezer dilinde kaçak þarký, Gecemin gündüzümün yok birbirinden farký, Küçük nüanslar ile ardýmda kalan dünde…
Çektiðim ruh açlýðý, zihnim doygun zonkluyor, Sonra týkanýyorum bir þey beni yokluyor, Tüm temize çektiðin günahýmý aklýyor, Perde inmiþ göz görmez iç kanama var bende…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.