Eyyy Sevgili! Ne zaman, senden biraz ýrasam. Sýrtýma yük edersin kuldan yana her tasam. Bilirim istemezsin, senden baþka sevgili. Gönlüm kaysa bir þeye, atýyorsun çengeli.
Senden gayri dostlardan nasibimi aldým ben. Her neye bel baðlasam, hep çaresiz kaldým ben. Anladým dersin bana“ben varým yâr olarak” Hemen yönüm dönerim kýbleme sen alarak.
Kalbi-i sanuberimde mührün vardýr, þüphesiz. Nolur kýzma eyy Rabbim, koma beni kimsesiz. Ben kul, sen ise kullarýnýn, Hakem ve Hâkimisin. Elbet hatam olacak, sen Rahman-ý Rahimsin
Yine zelleye düþüp, yön þaþýrdý yüreðim. Tövbe Þah’ým, senlidir, her ne ise ereðim. Kim gönülde sen varsýn, ben ona meylederim. Aþkýný rehber alýp, senli sevda çekerim.
Ýznin olmasa zaten, bilirim “dur” diyorsun. Nefsi-i emareme de hemen gem vuruyorsun. Madem güzel sevgilim.,sensin kaynak bendime, Sevdana bel baðlamýþ dostlar seçtir kendime.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.