VURGUN YEDİM

Sineme bir ok saplandý aðlarým ben.
Denizde deðil,karada vurgun yedim.
Yaralarým çok ilaç gelmedi daha.
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Sele döndü gözler,kirpik ýslanmýþ nemli,
El kol baðlanmýþ, bilek namlý mý namlý ,
Efkar sardý beni,yürek gamlý mý gamlý.
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Kar bora sardý,göz gözü görmez oldu.
Yar uzak düþtü ayaðým varmaz oldu .
Mevsimler geçti yar bana dönmez oldu
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Tutsaktýr gönül zinciri çözüp geldim.
Daðlarý aþtým sevgimi dizip geldim.
Caným çok yandý,kinimi ezip geldim.
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Gönül çaðlamýþ,bendini yýkýp gitti.
Yar bana küsmüþ sinemi yakýp gitti.
Söz verdi ama,hýzlýca akýp gitti.
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Bugün hüzünlü günümdür gamlý gönlüm.
Bir hiç uðruna,yandý geçti bu ömrüm.
Iþýðým olmuþ yanarken birden söndün.
Uzaktan deðil,yakýndan vurgun yedim.

Kahraman VARDI


Sosyal Medyada Paylaşın: