uðuldayarak doluyorsun içinden içime rüzgar gibi bahçeye dönüyor aðzýmda zülkarneynin mührü doðuya ve batýya esiyorum iki satýr imanla hoyratça seviyorum kimi seversem seddin ardýna mühürlüyorum ne varsa acýdan yana ben de ürperiyorum sevgilim haklýymýþsýn ürperiyor insan Allah’ý anýnca
ve yine haklýsýn bir garip oluyor insan sevgili ile Allah’ý ayný mýsraya gömdüðünde kim her nerde yaþýyorsa ve nerede ölüyorsa savaþtan ve barýþtan söz etmek varken mesela belki de aþktan filistinden arakan’dan ya da zenci bir mide sancýsýna dokunarak usulca magazin bir duyarlýlýkla..
yaþamak demiþtin ya yaþamak sevgili cennetul adni andýrmýþtý yaþamak deðiþin utanmýþtýn ama oturmaya kevserin baþýna saçlarýna dokunmaya utanmýþtýn arakan’a raðmen kahkaha atarken dünya utanmýþtýn aðlamaya konformist masalarda..
hatýrlýyorum çiçek desenli bir þeyden söz etmiþtin her yaþama duyarlý ama her ölüme ayarlý þallardan düþerken bir militan gibi slogan atarak öfkelerin kýnsýz durduðu þehirler gibi cephede kazanýp masada kaybettiðimiz kirli bir sözcük gibi dökülmüþtü dilimize þarapnel kokan alnýmýzdan..
mümkündür sen de sevmeyebilirsin bazý þeyleri asfalt kokusunu egsoz dumanýný sýrtý kamburlu yalanlarý yanýk köylerden söz etmemi sevmeyebilirisn elbette arabesk müziðini ve yanýk insan eti kokusunu uzak durabilirisin Allah’tan ve masivadan beðenmeyip çamurunu ademin harç karabilirisn yýkýntýlarýna kývrýlarak akabilirsin kendi içine kaçýp dýþarýda üþüyen rüzgarlardan
bak aklýma geldi yine aðlamak muhtemelen sevgilim demek istiyorum birine sen bir çocuksun evet buna amenna benim çocukluðuma omuz atup duran ne etsen durmam artýk mýsra mýsra daðýlýrým bir beethoven intihara durur bir kaan inceden ölür eðilir üstüme hicazlý þarkýlar bu kadar çok söz etmiþken acýdan asalet katmanýn vaktidir dudaklarýmýza gülümsemeyi en çok yalnýzlýðýndan öðreniyor insan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed azad Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.