Sona Dönüş

Gözün hep gitmelerde asýlý olmalýydý;
Dememiþ miydim sana çocuk,
Daha senden birer iz yapamadan yüzünde anýlarý,
Mutluluktan tepetaklak düþmek bize kalaný...

Belli mi olur, kim misafir, kim hancý.
Bir tek yollar deðil miydi hep kalýcý.
Bir tek gitmeler.
Baþlamakla bitmek arasýnda çarçabuk geçen,
Ömre bedel mesafeler...

Þu yarýn dediðin düþ,
Acýmasýz bir yalan deðil miydi hep,
Akýl yollarýnda çözümlenmeden yaþanmýþ,
Tek kiþilik, hýzlandýrýlmýþ bir ölüþ.
Sahiplenilmeden terk edilmiþ,
Bir yýðýn kahrolasý gülüþ.

Fiili geçmiþ sözcüklerin esiri olmaktansa,
Gönülden dile, dilden ömre deðmeyen,
O masum hayallerle avunmaktansa,
Yine ne hayýr varsa kalan bana,
Oda kadim dostum,
Eski yalnýzlýðýmýn, soðuk koynunda.

2013
Sosyal Medyada Paylaşın: