eski bir ev kýrk dökük duvarlarý,
pencereleri kapanmýyor aralýk,
yürürken gýcýrdayan tahta zemin...
her yeri çiviler dolu duvarlarýnýn,
belli ki resimleri asýlmýþtý bir günlük anýlarýn
......
eski bir ev yýllara meydan okuyan çatýsýnda,otlar bitmiþ.
pencerelerini mesken tutmuþ güvercinler,
çamurla saman karýþýmý duvarlarýn da, oyuklar
oyuklardan görünen merdivenleri,çökmüþ
alt katla baðýný koparan bir hüzün
....
eski bir ev içersin de gece kuþlarý oynaþýr
mavi duvarlarýn da siyah lekeleri
odalarýn kapýlarý neden kapalý , muamma
rüzgar esti mi mutluluðuna diyecek yok belli
evde bir ses en güzeli,rüzgarlý da olsa içerisi
....
eski bir ev görmüþ geçirmiþ anlaþýlan
çýkmasýn içeriden hiç bir sýr dercesine
iki kanatlý koca kapýsýnda üst üste kilitler.
MH&C
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.