Kimseye yük olmadým, bunca yaþýmca, Lakin yaþ 80’i geçti be oðul, Silindi beynimden tüm yaþananlar, Bomboþ bir kaðýda döndüm be oðul.
Bedenim çok zayýf Tutmuyor elim. Öyle yük taþýdýmki, büküldü belim. Ne bey’im kaldý, Ne de bir evim. Garip bir kuþ gibi kaldým be oðul.
Elim kolum tutmuyor, tükendi gücüm. Yük olmadan size, gelseydi ölüm. Dua ettim ama, Takdir böyleymiþ, Elimden birþey gelmiyor oðul.
Aðlarým, Yanarým, Þu zavallý halime, Yaþlandým diye düþman oldu bana, Koca ailem.
Baþka çarem kalmadý, Sýðýndým evinize, Sizde çuval gibi, Attýnýz birbirinize. Canýnýz saðol olsun, Her birinizin. Yaþlýlýk bu evladým. Bu son hepimizin....
MERHAMETSÝZ AMCAM VE EÞÝ SEVÝM’E ÝTHAF OLUNUR!!! Sosyal Medyada Paylaşın:
qülcan81 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.