“Kalk hazýrlan! ” diyorlar Seni "Kocaya verdik" Bir kaç öküz, bilezik Biraz da para yedik Bak bu adam kocandýr Adam gibi adamdýr Sürsün seni tarlaya, boþ ver sen okumaya Dünyanýn çarký böyle Asma suratýn, öyle...
Yaþýn on bir on iki Belki de daha erken Baba evinden çýkýp gelin olup giderken Kýnalýdýr ellerin Vay gidi çocuk gelin! Gözlerimden kan damlar sana þiir yazarken...
Güzel Anadolumun hiç bitmeyen çilesi Dünyayý tanýmadan seni gelin edesi Baban yaþýnda adam Kimseden utanmadan Nasýl midesi alýr hazin gerdek gecesi Nerede kanun yasa? Nerede Anayasa? Anan mahzun aðlýyor, yüreði dolu tasa...
Bazen baþlýk parasý, olur küçük bedenin Bazen ortasýndasýn, kör olasý berdelin Kaçýþýn yok yaðmurdan Doluya tutulmadan Ya gelin olacaksýn Ya da vurulacaksýn Bakmaz gözün yaþýna, ne baban ne akraban Kurban eder töreye, Canýna acýmadan...
Tutulu vermiþ dilin Lal olmuþ cümlelerin Yýkýlýyor üstüne dað gibi baba evin Kimse dur diyemiyor, kýnalýdýr ellerin Vay gidi benim yavrum! Vay gidi çocuk gelin!
Daha çocukluðunu görüp yaþayamadan Genç kýzlýðýn tadýný biraz olsun almadan Boþ kalan sýralarda kitaplar okumadan Irgat, köle, iþçisin Kaderini çizmiþler gül yüzüne sormadan Zalim koca evinin, körpecik sevincisin...
Bez bebekle oynarken Döl vermiþler karnýna Kucaðýn bebe görmüþ Ergenliðe varmadan Teslim etme yavrunu, benzemesin kaderi Sen yandýn o yanmasýn Vay gidi benim yavrum! Vay gidi çocuk gelin!
Çocuklarla ilgili yaptýðým seride, yeni konular arayýþýnda iken, bu þiirime fikir analýðý yapan sevgili ablam Melahat Ünalan’a çok teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.