....YİRMİ BEŞ MART....187
Yirmi beþ mart günü gece saat bir
Telefon çalýyor, karþýda ses yok
Suskunluk belli ki acý haber var
Tahminim doðruydu, ölmüþtü anam....
Hiç bir þeyi yokken düþmüþ aniden
Bitmiþ birden hayat göçmüþ faniden
Çok çekmiþti hayat, denen caniden
Sabahladým o gün, ölmüþtü anam....
Gurbette o gece dünyam karardý
Üzüntüm sonsuzdu rengim sarardý
Ölmeden önce hep, beni arardý
Çok acý çekmiþtim, ölmüþtü anam....
Cenazeye o gün, yetiþmez oldum
Ýki gün yol aldým aðlayýp doldum
Yemedim içmedim, sararýp soldum
Mezarýný gördüm, ölmüþtü anam....
Gurbet acýsýný ben o gün çektim
Acýyý çekerken yalnýz ve tektim
Her yirmi beþ marta acýyý ektim
Dertliyim dostlarým, ölmüþtü anam....
25 / 3 / 013 Saat ....187
IÞIK Mehmetali
Anacýðýmýn Ölümünün 8 yýl dönümü anýsýna............
Sekiz yýl da ne ki; dün gibi âyan,
"Gurbed" ne bed imiþ, kalmýþsýn yayan!
"Vatan"- vatan n-diye, söyler aðlayan?
Onbeþ Ocak günü, ölmüþtü Anam...
Rahmedlik oldular; Nurdan çaðlayan,
Hayýr eyle ve an, yanýnda: Anan. .......kadiryeter
Ananýn özlemi yürekte yare
kaybeden yürekte oluþur pare
Onsuz kaybolunur, gidilir nire
Rabbin takdiri, Cennetlik anan...........Kadir Tozlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.