KAYBEDÝNCE
Ne katmýþtý hayata artý eksi bilmezdim
Aðlasa gözyaþýný koþup hemen silmezdim
Dilim sert ve kabaydý dilim dilim dilmezdim
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
Kaybetmeden bilinmez elde olan kýymeti
Firakýnda yaþadým yürekte kýyameti
Gönülde soldu birden içteki gül demeti
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
Karardý artýk dünyan ýþýklar söndü ani
Fark etmeyecekti ya, O gidince de hani
Güneþimmiþ ayýmmýþ kesinkes oldum kani
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
O gezdiðin baðlar da sarardý birden bire
Çiçek açan o güller diken oldu habire
Baðban iken bu daðlar benzer oldu kabire
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
Gurur kibir býrakmaz dön demeye bu beni
O kadar çok özledim; caným olan, ben seni
Silip bütün geçmiþi baþtan yazalým yeni
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
Bozkýrým giden gelmez kýymet bilsen var iken
Alev gibi sözlerle kýrýk kalbini döken
Ýçinde oldu malum her piþmanlýk bir diken
Ayrýlýk hazan imiþ kaybedince öðrendim
Adnan Sivri 24.03.2013-11.05