Sabır Tesbihi

Yandý sevda ateþiyle kebap oldu yüreðim,
Kýrýldý sapý elimde kaldý aþk küreðim.
Kapý kapý dilenci misali dolaþmama gerek yok,
Zira dertler yoldaþým oldu, daim boþa gitti emeðim.

Sevda yollarýnýn gurbet treninde sallanýr mendilli eller,
Ayrýlýk acýsýndan zemheri soðuklarýnda bedenim terler.
Koklamaya kýyamadýðým kan kýrmýzý renginde bir gül olmuþ o yar,
Solar gözlerimin önünde,yapraklarýn döker.

Çýkardým cebimden, sabýr taþlarýndan yaptýðým tespihi,
Düþtü elimden yere un ufak oldu aþkýn kadehi.
Yüzlerce sevda fidaný dikmiþtim, aþkýn yalçýn daðlarýna,
Kurudu birer birer, Keþke dinlemiþ olsaydým sevda kahramanlarýnýn tenbihini.

Ne baþý dumanlý daðlar müsaade etti yarime kavuþayým,
Ne de dizlerimde takat,gözlerimde fer kaldý yare koþayým.
Piþmanlarýn piþmanýyým þimdi sevda hedefine ulaþamadýðým için,
Býrakmadýlar, gün göstermediler, caný gönülden doyasýya çoþayým.

Sevdanýn en verimli topraklarýný bile býraktým nadasa,
Yazýp da gönderemediðim sevda mektuplarý saklý duruyor gönül kasasýnda.
Kalem, kaðýt, mürekkep ve seçerek yazdýðým kelimeler bile þikayetçi benden,
Ýçmeye doyamadýðým sevdanýn yorgunluk çayý duruyor hala boþ masada.

Yanmasýn sevda ateþinde yüreðim, cevir ha bire kýzgýn þiþleri,
Çok zordur, çekilmez olur çoðu zaman sevda iþleri.
Hem mutlu eder, hem de küstürür fani dünyaya,
Ararsan þayet bulamazsýn belki sevda yolunda mutlu kiþileri.
27/01/2006
Sosyal Medyada Paylaşın: