Büyük şehir

Özenme þehre aþmýþ altýn çaðýný
Ev iþ yeri fabrika tepesini daðýný
Bana sorsan koskoca beton yýðýný
Kayýp olur insan büyük þehirde

Çevreye bakýn aratmýyor biri birini
Aðalarý gitmiþ beyleri almýþ yerini
Ne asalet ne variyet kapatmaz kirini
Kula kul olmuþ insan büyük þehirde

Gez gez bitmez sürülerle mehleler
Ýnsan seli gibi sokaklarla caddeler
Tanýmýyor komþusunu nice haneler
Ýnsanlýk yok oluyor büyük þehirde

Analar babalar yavruya ne emek verir
Yoldan çýkar yavrusu duymazdan gelir
Bunu bir Köroðlu bir ayvaz olanlar bilir
Barsýz kalmýþ yaþlýlar büyük þehirde

Ne ev barký var nede kütüðü burada
Sürünüyor görsen orda burada kirada
Mutluluktan yoksun aklý sade parada
Nefsine esir insan büyük þehirde

Sokakta gezerken elde simit yiyorlar
Doðru konuþana burada deli diyorlar
Cýbýldak olup buna da çaðdaþ diyorlar
Babasýný týnmýyor insan büyük þehirde

Üst üste kurulur nice nice kriz masasý
Geçim çok zor artar insanlarýn tasasý
Toz duman kaplar kýþlarý kirli havasý
Zehir soluyor insan büyük þehirde

Yeþili sevmez burada aðaçlarý keserler
Tarlalarý bölük bölük edip arsa ederler
Ev yapar kat kat adýna apartman derler
Ovalar yok olup gidiyor büyük þehirde

Karþýlýðý yoktur boþuna bir sürü emek
Midesi zayýf aðýr gelir yaðlý bir yemek
Yok mu birde durakta araba beklemek
Canýndan beziyor insan büyük þehirde

Deniz der abala sýlam burnumda tüter
Nedir çektiðim yarabbi bu bana yeter
Buna yaþamak mý denir ölümden beter
Gurbetlik çekiyor insan büyük þehirde




Sosyal Medyada Paylaşın: