Unuttum sanma sakýn! Açtýðýn yara, sýzlar hala sinede, Kan damlar hatýrlayýnca, kan tutar, yýkar yere…
Duydun mu hiç? Duysaydýn kýrýlýrken sesini, bu ah ile ömür boyu aðlardýn... Korkma! Yerle bir etmeyi, öðrendim ahlarýmý… Vebali yüklenmesin omuzlarýma, Tek bir kalbi kýrdýrmasýn diye böyle, unutmayacaðým..
Mahþer yerinde görmeyeceksin, öfkeyle sana bakan gözlerimi.. Kýrmasaydýn bilir miydim hiç, dilin býçaktan keskin olduðunu…
Korkma! Senden davacý olmayacaðým! Say ki bu bir sesleniþtir! Benliði yerle bir eden vicdanýn sesleniþi Duy ki hakkým helaldir sana.
Kalemi kýrmýþtýk lakin, Kýrýðýyla yazmak varmýþ nasipte… Ey cana can dediðim, Dostum deyip sarýldýðým düþmaným.. Elveda…
25 Mart 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.