GARİBİM ©

Merhaba dedi oturdu köþeye
Fýrtýna kopmuþ gibiydi içinde
Zorla tutuyordu kendini bence
Gözleri taþýverdi garibin

Deþmek istemedim bende derdini
Sormadým nedense üzgün halini
Komiklik yaptým gülümsesin diye
Gülerken aðlýyordu garibim

Belki birazcýk sevgi arýyordu
Yüzüne baktým acýdým doðrusu
Gençlik böyle geçer hep deli dolu
Bitirebilirsen aðla garibim

Ya derdi çoktu belki seviyordu
Bir þey var ki onda düþünüyordu
Bitmiþti ki artýk bütün umudu
Sesiz durgun aðlýyordu garibim

Hacý gürbüz.
23 06 1996
Sosyal Medyada Paylaşın: