Tuzla buz eden benim gerek yok bel bükmeye
Kýrdým seni güzelim bu sebepten aðlýyorum
Daha yüzüm yok senin yüzlerine bakmaya
Kendi düþen aðlamaz derler ‘ben’ aðlýyorum
Bendim gülistanýndan çýkýp uçup ta giden
Bir avuç toprak için fani dünyada yiten
Ýþte en son yoruldun sen ey! gaflet yatan
Günden güne eriyip biterken aðlýyorum
Rehavetim diz boyu gurur kibir gezerim
Sonunu düþünmeden günah günah yüzerim
Yýllar yýlý hercai, yelden yele tozarým
Ömrün son duraðýna varýrken aðlýyorum
Oysaki sen hep beni düþünüp özlüyordun
Her fýrsatta karþýma dikilip gözlüyordun
Nedamete gelir diye bazen közlüyordun
Þimdi küflü aynama bakarken aðlýyorum
Her ne kadar aðlasam az gelir hallerime
Bir seni boyasaydým kalbime dillerime
Ne olur rahmetinden yaðdýr þu çöllerime
Kazma kürek topraðý yýkarken aðlýyorum
SIRLISES