AKLINDA BULUNSUN
Gün doðmadan neler doðar demiþler,
Umudunu asla yitirme emi.
Doðruluk sermaye er oðlu ere,
Ecelinden evvel bitirme emi.
Ýbretle bakmalý dünyaya bence,
Mevlâ sýr saklamýþ inceden ince,
Ýðneyi kendine dürtmeden önce,
Çuvaldýzý ele batýrma emi.
Bir kere gelinir bu fani hana,
Aklýselim gerek insan olana,
Gururu kibiri býrak bir yana,
Baþýnla beraber getirme emi.
Namert aþý diken olur yutulmaz,
Halis bala acý sirke katýlmaz,
Körler mekânýnda ayna satýlmaz,
Yüklenip de boþa götürme emi.
Dünyalýk hýrsýyla daðlarý delip
Manevi hisleri kafandan silip
Nefisle þeytaný kýlavuz bilip
Cismini ateþe yatýrma emi.
Erdemli ol ekmeðini bölüþ de,
Hissen olsun mazlumdaki gülüþte,
Akýllýyla kazma kürek çalýþ da,
Cahille gölgede oturma emi.
Ýsmail GÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.