bir varmýþ bir yokmuþ, uzak diyarlarýn birinde, bir masal ülkesinde, yaþayan iki martý varmýþ.. kanat çýrparlarken, sonsuz mavilikler de, birbirlerinden habersiz, gök yüzünde parlayan bir yýldýz, dokunmuþ onlara sihirli deðneðiyle, yollarýný buluþturmuþ... bakýþmýþlar bir an , ayný anda yürekleri birleþmiþ, mutluluklarýndan, gökte yýldýzlar tutuþmuþ sevdalarýndan bir ülke kurup, yerleþmiþler içine, her zorluðu aþarýz zannetmiþler. günler,günlere eklendikçe, daha da büyümüþ aþklarý, ve, artýk zamaný geldi deyip, duyurmuþlar herkese, dostlarý, sevinmiþler onlarýn adýna, türkü söyleyip, halay çekmiþler... kutlamýþlar,kutsamýþlar, ’aþk kazandý ’ demiþler... günler böyle geçip gitmiþ, umutlu, mutlu, tam, yeniden baþlýyoruz yaþamaya derken, uzaklardan, soðuk bir rüzgar esmiþ. önce karþý koymuþlar, tüm güçleriyle direnmiþler... ’bizi ayýrmayýn ’ deyip, gökteki yýldýzdan yardým dilemiþler. ne yazýk ki, hiç bir þey karþý koyamamýþ, o deli fýrtýnaya, ayrýlmýþ elleri, sevmek suçmuþ gibi, ikisin de gözlerin de bir damla yaþ, uçmuþlar ayrý diyarlara... bir yerlerde, boynu bükük iki martý görürseniz eðer, bilin ki, masalda ki martýlar onlar, sevgiyle dokunun kanatlarýna...
kýzýltoprak 04.03.2007
Nursen Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.