Akþamdan sabaha bir ömür biter
Aðlarsýn yanýnda gülen bulunmaz
Yýllarýný boþa edersin heder
Canýný verirsin bilen bulunmaz
Yüreðini elle yâr’e sunsan da
Ateþ sarar içten içe yansan da
Yaz ayýn kýþ olur onda donsan da
Gün’be gün erirsin bilen bulunmaz
Lâle boyun büker,beyaz gül solar
Gelir hazan vakti günlerin dolar
Manasýz bakýþlar yollara dalar
Yola gül serersin gelen bulunmaz
Kollarýný sine üstü baðlarsýn
Uykularý acýlarla daðlarsýn
Geçenlere heyhat deyip aðlarsýn
Göz yaþýn dökersin silen bulunmaz
Hayalle baþlayan düþ sona erdi
Bu sevda hep beni gerdikçe gerdi
Hiç böyle bilmezdim aþk’ta ben derdi
Ararsýn çareni veren bulunmaz
Zannetme sevdiðim güzeller ölmez
Bu kara sevdayý çekmeyen bilmez
DURAK’ým der inan þu yüzüm gülmez
Kefene saracak yâr’in bulunmaz
Durak YÝÐÝT ((BATU_41))
GönüllerinÞairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.