Gülmek istiyorum býrakmýyorlar anne
Umutlar hayal acýlar gerçek diyorlar
Ben yaþamak istedikçe bunlarý söylüyorlar
Ve ben Duyunca bunlarý
Kendimi boþluða salmak istiyorum
Ona bile karýþýyorlar Anne
Son zamanlarda çok kederlenir
Azýcýkta olsa güler oldum
Düþüncelerim ustura aðzýnda
Gözlerim hep ufukta yaþaya durdum
Evladýnýn bu hali Delilik gelsede sana
Tutup kaldýrmak istesende kollarýmdan
Býrak kalsýn anne dokunma bana
Sevdam büyüdükçe büyüdü yüreðimde
Dünyam daraldýkça daraldý gözlerimde
Zaman su gibi akýp geziyor tenimde
Nasýl bu hale geldin diye sorma anne
Bir hayýrsýzýn sevgisine kandým
Þimdi Ýhanet izlerini taþýyorum bedenimde
Yaþamaya dair mücadele edemiyorum kendimle
Ne onsuz yarým yaþayabiliyorum
Nede onunla tam
Bana böyle yaþamak haram
Býrak beni anne býrak
Ben bu ihaneti üzerime diken kiþiye
Sereyim cesedimi
Belki o zaman mutlu olur
Mehmet Aküzüm