Bir öksürük daha eskidi ciðerlerim esmer aðlayýþlarýn ýslaklýðýna sýðýnýyorum bir iþaret gelecekti ’onu unut’ diye
ve "avuntular bazen avuçlarýna umut býrakýr"
hastalýðýmýn en þiddetli dönemindeyim beklemek bu kadar hain deðildi cennet sahibini arýyor, cehennem düþlerimde önce beni soracaktý ölüm pençeleniyor yüreðimde bir tabut elbiseyle karþýlayacaðým seni
son kaç nefes kaldý veda etmeme bilmiyorum azrail okþarken ruhumu, henüz gözlerim kapanmadý dermaný olmaz ayrýlýk þiirlerinin dudaklarýna deðiþim þimdi ölümcül bir iksir
o artýk zamaný ve korkularýný düþünmüyordu sadece yalnýzlýk onu eritiyordu fakat neydi bu sessizlik neydi bu eski sahnelere döndüren bizi
hücrelerime göz koyan yokluðunda, üþüyorum somurtuyorum sahte insanlarýn yüzlerine güldüðümü gören azdýr
þimdi gözlerimi boyasam bile maviye saçlarým güneþ sarýsý bile olsa ben yorgun bir ruhun amelinde niyeti bozuk bir düþüm…
hadi affet beni anne bir akþam vakti; ölümü fýsýldadým ben sokaklarýna yaðmurlarda gözyaþlarýmý kaybettim.
söyleyin kaçýncý satýr da kaparým gözlerimi hangi dize þahitlik edecek müebbet olan aðlayýþlarýmýn intiharýna
ne zaman feryat edecek olsa yarým kalmýþ ezgiler susturur koynumda beslediðim anýlarým kanýmýn çekilmesine þahitlik ediyor zaman
iyi ticaret yaptýk !
uykumun soluksuz aralarýnda bir nefes daha kaybederken sana olan uzaklýðým dualara saklanýyordu zira, anlamýyorum duayý da sensiz
mahþer, ayrýlýðýn ehli gibi…
þimdi feryatlarla yanacak yürekler fark edilirse ruhsuz bedenim susacak bu kez arkamdan pencerelerini kapatan ýssýz þehirler
ramak kaldý son nefese kan kokuyor bedenim beynimin hücrelerinde bir anne þefkatinin izi okþuyor baþýmý
hastalýðýmý ölümle tetikliyorum derken az önce haber geldi ’onu unut’ diye
kesildi nefesim yutkunamadým mýh gibi çakýldý gözlerin gözlerime kapatamadým
ansýzýn bir karanlýða uyanacaksýn dediler haykýrýþýmýn daha ilk hecesinde son nefes de tükendi dilimden düþtü bir þahadet saçlarýmý taradým acýlarla
yokluðumda aðlama þimdi ruhum yanýndayken öksüzlüðünü hisseder bir çiçek koy mezarýma toprak avuçla üzerimden
senn… bir aþký lâl ettin sus çýðlýklarýna gömdün nefesimi
ayrýlýðýn hýnzýr uðultusu bir ölüm sessizliðiydi
ve kapanýyor göz kapaklarým gece yine geniþ s’onsuzlaþýyor gülüþlerim
hadi bir dua oku anne ben giderken bulutlarýn beyaz kehanetine Allah kavuþtursun de!
***
Gökçe Üstündað - Saklý Düþler
- 2012 SON-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökçe Üstündağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.