Yazdýðým tüm þiirler kaleme isyan etmekte. Ardýnda býraktýðýn kýrýk kalbim beklemekte. Her hecem her kelimem sana gel demekte. Belki de yazdýðým son þiirim olur narçiçeðime.
Canýmýn içi ya gel beni yaþat yada gel sen öldür. Öldüremiyorum diyorsan bari gel de beni güldür. Ýçimde yanan bu ayrýlýðýn ateþini, sen gel söndür. Can yoksa yazdýðým bu þiir ömrümün son günüdür.
Çok seviyorum derken düþtüm ben bu aþkýn ateþine. Ýnan bana canýmýn içi sevmesen de düþeceðim peþine. Ben aldýðým her nefesi adadým bu aþkýn kor ateþlerine. Bir baþýma, öksüz yetim kaldým senin sesiz geliþlerine...
kosarli47/mehmet emin dað Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.