GÜZ MEVSİMİ
Ben güz mevsimini,
Oldum olasý çok severim,
Henüz hiç baharý yaþayamadým ki,
Tuvalimi süslediðim sarý sarý aðaçlarda,
Ayaðýma takýlan yapraklarýn sesini duyarým,
Hýþýrtýsý hala kulaklarýmda,
Ben güz mevsimini,
Oldum olasý çok severim,
Her zaman fýrtýnalar kopan yüreðimde,
Ne çiçekler,aðaçlar yetiþtirdim,
Onlarýn büyüdüðünü hiç anlayamadým,
Hep þýrýl þýrýl akan bir dere kenarýnda,
Sarý sarý yapraklar düþmüþ akýp giderken,
Güz mevsimini yaþadým hep hatýralarýmda,
Baharý bekledim ama nedense hiç gelmedi,
Bir de sensizliði yaþadým, zavallý yüreðimde,
Senide bekledim, sende hiç gelmedin.
Ben güz mevsimini,
Oldum olasý çok severim,
Bir film gibi gözlerimin önünden geçer,
Kýt kanat yaþadýðým yalancý baharlar,
Ayaðýmda altýn sarýsý yapraklar,
Kendini bile ýsýtmakta zorlanan güneþ,
Yüreðimde tükenmeyen umutlarla,
Yüzümün yamacýný ýsýtýrken,
Köhne banklarýn üstünde üþenmeden,
Geçmiþin muhasebesini yaparken,
Yýllarýn su gibi akýp gittiðini,
Ýþte o zaman çok daha iyi anladým.
22.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.