Zaman coþkun akan ýrmaklar gibi Gürül gürül akýp giderken yanýmýzdan Tekmelerken göðsümüzü ihanet odaklarý Uyanamadýk gaflet uykularýmýzdan. Seyrettik kuþlarýn kanatlarýnda uçup giden baharý
Sevmesek de bu kambur duruþunu Korkup korkunun sesinden Yürüdük çizilen izden Üþüttük yürekleri sevgisizlikten Alkýþladýk yalanýn doðruyu vuruþunu.
Sarýldý cüceler devlerin boðazýna Avuçlarýnda kan ve kin tohumlarý Eke eke topraðýmýza Baþladýlar hasada. Yolundu tel tel aydýnlýðýn, kardeþliðin saçlarý.
Aynalar gülmüyor bakýnca yüzümüze Çünkü, Yenildi direnç zulme. Lal oldu dilleri umudun özgürlüðün Bindik bir alamete, gidiyoruz kýyamete Mahþerin dört atlýsýyla. Koþarak dolu dizgin, Sorumsuz ve duyarsýzca Gidiyoruz ulusça, Karanlýðýn, cehennemin sultasýna...
MELAHAT ÇETÝNKAYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAKAMOZ ŞİİRLER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.