N’ olur bir an vefakar olsan, vecdin inhisarına kansan!

Hiç aðlatmasan, yüreði daðlamayý unuttursan
Sinede korlaþan firkati hatýrlasan, suskun mecali artýk býraksan
Ruhunun hicran damlalarýyla barýþsan, sine-i süruru en müþfik haliyle yaþassan
Sabýr testisini kýrmadan, umudu kurutmadan, melali usandýrmadan, gönül lisanýmý anlasan

Nasýl sitem ederim sana, gönül hicranda olsada
Bakamam mehtaba, beni benden alan vuslatýn sessiz ve þevksiz edasýna
Nazarýmý saklarým, kimi görsem temaþa etmekten korkarým, sukunetin baðrýna sýðýnýrým
Figan eden kuþun, kanadý kýrýk mý acaba, boynu bükük derviþin gönül þirazesi yanýk mý sula edemem

Segah þarkýlar bir baþka tesir ediyor yüreðime
Tambur alýp götürüyor hicranýn eþþiz senasýna, sabýr kanaat zerkediyor halime
Lahza ne kadar mücerret, hülyalar ahenge bürünüyor, umut kalbimi bereketlendiriyor
Ruhum hiç ses etmese, hazan her vakit sineme refakat etse, hüzün yumaðý yinede sürur veriyor

Edebiyattan pek anlamam, þiiri hiç yazamam
Ehl i kalem olan ariflerin huzuruna çýkamam, sadece gönlüme düþeni yazarým
Ömür muvazenem adam olmaya namzet olsun diye çabalarým, mizan sahnesini kat a unutamam
Gönül aþkka adanmalý, sevdasýyla yanmlý, her çilede gizlenen hikmeti muhabbetle kuçaklamalý

Mustafa CÝLASUN



Sosyal Medyada Paylaşın: