HAZAR ASLAN
DİLENEN GÖNÜLLER
HAZAR ASLAN

DİLENEN GÖNÜLLER


DİLENEN GÖNÜLLER



Uzak ve izbe bir hayatın ortasındayız
Bir yanımız hep geç kalınmışlığın gölgesinde
Ayak tozuyla karşılarız yalnızlığı
Ve gözü kara sevdaları alırız kaleme
Bir yanımız hep çetrefilli
Bir yanımız kan kuyusu
Oysa diller susardı önce
Hayatın kirli ve ak yüzünde
Hayalleri kırardık hep aramış olduğumuzun
Sevmeler dile gelmezdi
Hayalar vardı önce
Bir yanımız ecel teri dökerken...!!!

Hakiler bürünürdü boynu bükük günlerimize
Denizler hep düşlerde kalırdı
Kolay değildi gün yüzüne çıkarmak
Aklar vardı kirli ellerde kararmadan önce
Güvenler yıkıktı gidişler ardında
Susardık, gülerdik gözlerden yaş dökercesine
Oysa gülümsemeler unutulmuştu
Tutulmayan sözlerin perdesinde
Ağlamak gelirdi elden anca
Zaten başka da bir şey gelmezdi elden...!!!

Küçük kaçamakları vardı gözlerin
Edebi ile sevmek gelirdi anca ellerden
Garip bir mezarlık bürünürdü sonra göze
Bir yanımız hep ebedi iken
Ağlardı gözler hasretin gurbetinde
Sonra bir intihar sabahı dökerdi gözler
Bir yanımız kurşun kanarken
Ak olmak kadardı sevmeler
Karanlık bir sonbahar akşamında
Kör olsa diller, lal olmasa da gözler
Görmesek, aksak, sussak ebediyyen
Ve aşk dilenmese bir daha gönüller...!!!

Hazar Aslan
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.