Ben iki ihtiyar gördüm.
Ýskemlelerini güneþe seren
Eskimiþ dostluklarýný göðe
sunmuþlardý.
Burun kýllarý kadar sarýydý
ihtiyarlýðýn rengi,
Güneþ teni sarartmazdý
Yitirdiklerini bulmadan oturuyorlardý
Ben tuzlu ve karaya oturmuþ
gemiler gördüm
Üstlerinde bir parça gök vardý
Yelkenlerini yýrtan
bir sarý rüzgardý
Ben sarýnýn rengini gördüm
fersah fersah uzakta
Hiç duymadýðým
masallarý vardý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.