Yalnýzmýþ Kimi kimsesi yokmuþ Elden ayaktan düþmüþ Eþten dosttan bi haber Yorgun ve derbeder... Bir kadýn aðlýyordu Kýzarýk burnuna Yumuk gözlerine Mendili bile yoktu... Ýçtendi hýçkýrýklarý Belli ki canýný acýtýyordu Anýlarýnda ki o Körolasý kalp kýrýklarý... Donuktu bakýþlarý Sessiz ve derindi Gözlerinde ki yakarýþlarý... Son olsun istiyordu þanssýzlýklarý Yarýn için mumla arýyordu umutlarý Hayran hayran seyrediyordu Etrafýnda ki jan janlý hayatlarý...
Köþe baþýndan dönerken Bir kadýn yýkýldý yere birden Aç ve susuzluðu Dünyadan bezðinliði Gözlerinden okunuyordu...
Hayat hiç adil deðil ki Bu günkü halini yarýna Kimler taþýyabilir ki Ya da kim ölür,kim kalýr ki...
Bir an onu ben saydým Vicdanýmla baþ baþa kaldým Kaldýrmak için ellerine uzandým Ýþkillenip de ne kimliðini Ne bu halinin nedenini sorgulamadým Yeniden ayaklanmasý için Sadece ona basamak oldum. Minnetle baktý yüzüme Sýmsýký sarýldý ellerime Az bir hasbihalden sonra En içten duygularýyla duasýný alarak Baþkaca bir isteði olmayýnca Yanýndan usulca uzaklaþtým.
ÇÝMDÝK 21.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
çimdik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.