EFİL EFİL ESSEK AŞKLA!.

güneþ doðuyor nevruz üstüne
esen yellerde adýn savruluyor sevinçle
bir aþk uyanýyor þevkle
yüreðin titreþimlerinde çaðlayan coþuyor
her yer yemyeþil gözlerde
dudaklarýnýn ateþi yakýyor buseleri
el ele, göz göze, diz dize gelsek
aþk þarkýlarý fýsýldasak nevruz alevlerinde...


ne çok oldu özlemlere yalnýzca sarýldýðým
hayaline bakýp aðladýðým
iðdemsi kokularýn dolsa da içime
lal olmuþ suskunluðma çýðlýklarýn düþse
rüyalardan uyandýrsa öpüþlerin
gelmiyor artýk ihtiyarlamýþ gençliðim
seni bulsam, ömre yeni yýllar ekeceðim
ahh sevgili! ne yaptým ki kaderin cilvesine yeniðim!..


her zerren ben, bense asil özlemlerin
kudursa denizler, kopsa kasýrgalar aþkýmýzla
kuþlar, çiçekler eþlik etse sevdamýza
dilesek Tanrý’mdan ayazsýz geceler
dilek tutsak ömrümüzün baharýnda saadeti
þen olsak türkülerimizde betimsiz
efil efil esse saçlarýnda nefesim
dokunsam tenine, sýrýlsýklam sarýlsak kor aþkla!..


Zafer Direniþ
...

21 Mart 2013 Perþembe 15.00 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: