Gece simsiyah bir kaftan gibi çekti üzerime örtüsünü
Kaybettim gökyüzümü,ayýmý,yaðmurumu.
Düþlerim gri bir sisle uzaklaþýyor günden güne
Kýpkýrmýzý kanla dolu kýrýk kanatlarý
Þu sýrça saydam kalbimin...
Oysa umutlarim vardý masmavi
Gülünce gümüþi yýldýzlarla parlayan...
Günesin sarýsý gibiydi ýþýðý gözlerinin
Isýtýverirdi içimi buluþtuðunda gözlerimle...
Ve ormanin yeþili gibi huzur verirdi.
Simdi kahverengi bir yol bile yok önümde
Turunculu bir adam vardi bir zamanlar fotoðraflarda
Tutkulu,siyah gözlerini gözlerime diken...
Lavanta kokardi o zarif elleri
Ve mor menekþe yüreði...
Bir kücük söz þimdi beklediðim
Pembe bir seda,bir müjde gibi
O müjde ki;
Bir ok gibi girecek matemine gecenin...
Siyahý laciverte
Laciverti maviye dogru kýracak sevinci.
Ve birden bütün renkler þahlanacak
Ýçiçe geçip kanatlanacak
Bir martý gibi özgür bedenim
Beyazýn masumiyetinde kaybolacak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.