Ne zaman bir umut yeþerse yüreðimde Hercai bir aþkta yok olup gidiyor Def etmeden yalnýzlýðý Baþka yalnýzlýklar esiyor bedenime Suskun gözlerim ölüme meydan okuyor
Ne zaman bir umut yeþerse yüreðimde Sesim tuhaflaþýyor...Titriyorum... Boðazým en derinden düðümleniyor Bir iki aðlamak geçiyor düðümlenen yerden O zaman sevmek gelmiyor içimden
Ne zaman bir umut yeþerse yüreðimden Ýrkiliyorum aniden... Korkuyorum sevmelerden, sevilmelerden Özüme siniyorum muzdarip hallerimden Kendime sesleniyorum en derin yerden "Býrak gitsinler, kov gelmesinler!"
---Fýrat ÝLHAN---
Sosyal Medyada Paylaşın:
filhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.