Ýçimde bir Kerbela kurur dilim damaðým Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce Yüreðimde dert piþer hüzün tüter ocaðým Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Siyah beyaz görünür yaþadýðým kasaba Bölmem, çarpmam faydasýz asla gelmez hesaba Duygularý ufaltýp sýðdýramam bir kaba Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Kýraðý yemiþ düþle iþlevsiz kalan beden Ýsmine sevda derler sorulmaz niçin neden Yokluðunun adýdýr varý tarumar eden Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Aþký taþýmak için, zirveden ileriye Çýkýþ yolu ararým bakarým her veriye Kalan ömrü veririm dönüp bakmam geriye Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Umut iðne deliði, týrmalar sürerim iz Söylemeye ne hacet hisler ortada bariz Fýrtýnalar kopartýr ruhumda Karadeniz Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Gülünden uzak bülbül, üstüne gün mü doðar Katlanmaz ayrýlýða tüm aný elem saðar Acýsý ara vermez temmuzuna kar yaðar Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
IÞIK tenimde kaynar hasretle dolu güðüm Yaþamýn þevki kýrýk, yarýnlarým kördüðüm Bir çýrpýda yok saymak mümkün deðil gördüðüm Ben benden vazgeçerim, sen aklýma düþünce
Azimet IÞIK 04.02.2013 Saat.12.58 KUMBABA ÞÝLE ÝSTANBUL Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.