Ayrılık, leyladan geçip semaya yönelmek vaktidir...

Zeytin karasýydý gözlerin,

ve Bakýþlarýn ; Beni baþka alemlere sürüklüyordu sanki,

Güneþli bir yaz sabahýna uyanmak gibiydi seni sevmek,

Sonsuz bir rüyaya dalmak gibiydi belki,

Çok sevmiþim diyorum kendime hep,

Ben ne çok sevmiþim seni.



Ayrýlýk vakti geldiðinde ;

Gözlerime deðdiðinde gözlerin ,

Kurþun yarasýydý ayrýlýða dair tüm sözlerin,

Ellerimden düþerken ellerin,

Bir bir yýkýldý hayâllerim…

Biliyor musun ?

Ben ne çok sevmiþim seni,

ve Ayrýlýk, gerçekten çok acýttý içimi.


Ramazan KÜREKÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: