AYDINLIK

Zulüm gedik açtý surlarýmda benim.
Gecenin yüreðine su serp, aydýnlýk!
Hasret diken açtý güllerimde benim.
Acýnýn ellerine gül ver, aydýnlýk!


Ruhum karanlýða mahzen olmuþtur.
Ne Sokrat ne Buda kurtarýr beni.
Aklým mecnunluða gülþen olmuþtur.
Ne Dekart ne Beykýn yandýrýr beni.


Ýsa’dan sevgiyi almadý kalbim.
Ne de hikmeti kaptý Musa’dan aklým.
Özgürlük çölünde döndüm dolandým.
Aklýn karanlýklarýnda kandilsiz kaldým.





Turgay EVREN

Sosyal Medyada Paylaşın: