BİR ZAMANLAR VEKİLLERİMİZDİ

Bir sinyalle düþtük peþlerine,
Ardý sýra katar olduk.
Hafif geldik diþlerine,
Sokaklarda yatar olduk.

Meydandaki yalan vaadleri,
Hep boþuna umar olduk.
Sandýk baþýndaki saatleri,
Bir oy için kumar olduk.

Meclis döndü; otel odasýna,
Koltuklara bakar olduk.
Uymuþlar yangel yat modasýna,
Canýmýzý sýkar olduk.

Çið köfteyi attýlar tavana,
Kemerleri sýkar olduk.
Bizi talim ettirdiler yavana,
Bu yaþamdan býkar olduk.

Hep ayný görüntü ayný þekil,
Emirleri tutar olduk.
Saltanat sürerken bizim vekil,
Kuzu kuzu yatar olduk.

Onlar zengin oldukca,
Yavaþ yavaþ batar olduk.
Cepleri dolarla doldukca,
Malý mülkü satar olduk.

Ülkede insan kaný döküldükçe,
Tüm milletçe hasar olduk.
Taze körpeler öldükçe,
Yüreðe taþ basar olduk.

Hep kriz yüksek enflasyon,
Fakirliðe koþar olduk.
Birde çýktý devalüasyon,
Ölmediðimize þaþar olduk.

Hiç birisinden görmedik hayýr,
Yalan söze kanar olduk.
Altmýþ milyon cayýr cayýr,
Onlar için yanar olduk.

Meclise gönderdik dörtyüzelli kiþi,
Oy zamaný pazar olduk.
Beceremediler hiç bir iþi,
Hallerine kýzar olduk.

Sonra beþyüzelli oldu sayý
Ayrý parti tutar olduk,
Sonunda tümden yedik ayvayý,
Hep beraber yutar olduk.

Sosyal Medyada Paylaşın: