Dur ustam ne olur gitme Çekme ellerini üzerimden Kahrolasý bu þehrin Beton yýðýntýlarýna terketme
Dur ustam çekme gözlerini üzerimden Daha mesleðin bileziðini geçiremedim koluma Öðrenemedim hiç bir þey
Kendine kýzma ustam Öðrenememem senin kabahatin deðil Lanet olasýca þehrin sevdalarýna Vede iki yüzleriyle hüküm sürenlere kapýldý gözlerim Bu yüzden gözlerim Ellerinin iþlediði inceliði öðrenemedi
Kahretme kendine ustam Sen emekçisin ekmek yedirensin Sen zanaat öðretmek için çaba gösterensin Mavi gözlerinden Kirli sakallarýna akýtma gözyaþlarýný Bir damlasý deðerse topraða Toprak aðlar,kendini verimsiz kýlar ustam
Ustam aðlama Sen ki namusun en en yalýn hali Sen ki Þerefin faziletin ta kendisi Düþmesin baþýn önüne Kýrýlmasýn dizlerin namerdin önünde Sen hep dimdik kal ustam Baþý önünde yürümesi gereken biri varsa eðer Oda sen deðil Seni böylesine üzen ben yürümeliyim
Not
Hata yapmak biz insanlara hastýr Önemli olan yaptýðýn hatayý kavramak Ve bir daha yapmamak için çabalamaktýr...
Yazar Mehmet Aküzüm....
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.