Bir rüyanýn kapýsýnda bekliyorum, Ayaklarým kaþýnýyor, galiba kök salýyorum. Olsun, en güzel yerde filizleneceðim, Kim ne derse desin, sabredeceðim. Belki bir gün açýlýr, o kapý, Varsýn, aðaç olayým. Yorulunca dinlenirsin, gölgemde, Olsun burada yaþlanayým. Belki baþka aþk kazýrsýn, gövdeme, Onu da kabullenirim, içten içe çürüsem de. Kendi gözyaþlarýmýn neminde, Belli etmem, yine de. Sen mutsuz olma, Daima yüzün gülsün, diye. Ama o güne kadar, Umutlar yeþerecek dallarýmda. Belki kuruyacak, sonra. Belki de her mevsim yeþil kalacak. Of! Zaman gelsin, artýk. Bir Allah bir de ondan baþka kim bilecek ki?
Sosyal Medyada Paylaşın:
AntikAyna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.