Arap Kurt Şiirinde Doğal Ritimler

Yýllardýr süregelen eðitim sistemimizin aksak ve hantal sürecine maruz kalmasýdýr belki de bazýlarýmýzýn kendi iç âlemindeki hazineyi keþfetmekte aðýr kalmasý.Buna raðmen, zamaný gelen bir tomurcuk açýlacaktýr mutlaka ve patlayýp gösterecektir kendini. Büyüyüp serpilecek, varlýk âleminde gerçekleyecektir iþlevini.

Genel’e hasrettiðimiz bu sözler belki Arap Kurt þiiri için de geçerliydi; Arap’ýn þiire geç baþlamasý belki bundandý. Fakat bu durum, her zaman olumsuzluk deðildir. Nitekim Arap Kurt þiiri, öylesine bir göz atmakla bile bünyesinde barýndýrdýðý hayatýn saðlam adýmlarýyla þiir âlemine taþýdýðý doðal ritimle ‘ben varým’ diye göz kýrparak gecikmeyi ve beklemeyi telafi ettiðini göstermektedir.
Belediyece bastýrýlan kitabýnýn daha ilk mýsralarýnda

‘Her þey can derdinde sönen mum bile
Ölüm denen gerçek götürmez hile’

diyerek bizi þiirinin i mgelem dünyasýna çekmektedir. Ve þiir, mýsra mýsra yürüyerek alýr götürür bizi Anadolunun velud topraðýnda…

Arap Kurt þiirinde dikkati çeken baþlýca özelliklerden biri, hayat gerçeðinin ve insan doðasýnýn olanca tabiiliðiyle göz önüne alýnmasýdýr. Gözleme, hayat tecrübelerine dayalý tespitler, kimi yakýnlarýna, kimi kendine ait yaþanmýþlýklar bundan dolayý yer alýr þiirlerde. Arap Kurt, yýllar yýlý kendi kozasýnda örgülediði , piþirdiði kendine has dünyasýný, üslup ve sanatsallýk kaygýsýna düþmeksizin kendine has ifade kolaylýðýyla sunar okuyucusuna. Cömertçe paylaþýr duygularýný, birikimini.. Üstelik bunu yaparken kendi þiir anlayýþýnýn ve oluþturmaya uðraþtýðý þiir dilinin sýnýrlarýný taþmaksýzýn. Ýþte Günbatýmý Düþlerinden bir örnekleme:

“Hiçlik her þeyi yutarken
Yaprak yaprak eksilirim kendimden”

derken hayatýnýn doðal ritmine ayak uydurmuþ gibidir dizeleri.

Ve sürer gider hayat, kimi zaman çile, kimi zaman ince bir espri yüküyle ve þiir bütün bunlarý naif bir esneklikle karþýlarken, ayrýlýklar, hasretler, acýlar geçer hayatýn ve þiirin içinden..Dokunarak gönlümüzün tellerine.

Bazý þiirleri nesneldir Arap’ýn; her okuyan kendinden bir þeyler bulur, hislenir gezinirken dizelerde. Bazan öznelleþir, doðrudan ‘babam’ der, oðlu ‘Bahadýr’a Mektup’ olur, kýzýna, eþine hitabeder. Böyle de olsa yine de genelin duygularýný dile getirmekten geri kalmaz þiiri. Kimin anasý babasý, yakýný arkadaþý, eþi dostu yoktur ki?..

Bazan hayat zorlaþýr, çileye çeker insaný, ki, bunun aðýrlýðýyla kaçýnýlmaz olur ‘Cinnetin Eline Düþmek’ ve bundan çýkýþýn tek yoludur Allah’a ‘Lailaheillallah’ diye sýðýnmak..

Günlük hayatýnda –uzun soluklu arkadaþlýk iliþkimizden de gözlemlediðim- kiþisel iliþkilerindeki sevecenlik ve olaylara bakýþýndaki þairane hassasiyetini doðal olarak þiirlerine de yansýmýþ buluruz. Çevresindeki olaylara günübirlik tepkiselliði bu kez þiirsel inceliklere bürünerek sýzar mýsralarýna:

“Öyle insanlar vardýr ki kendisi aç gezer
Dalkavuðunu besler”
Derken budur olan. Diþ aðrýsýna bile ‘iblisin ayak sesi’ yakýþtýrmasýyla dersini verir þiir diliyle.

Hayatý ölümü tabiatý kuþu kelebeði.. tabiatýn barýndýrdýðý ve insaný olaný mümkün mertebe Arap Kurt þiirinde þiirselleþmiþ bir edayla görmek mümkündür. Hem bunu, kiþisel tarihiyle harmanlamayý da kotararak yapar ki, bu, þiirine hikayesel bir arkaplan kazandýrýp merak unsuru da eklemektedir.

Bakarsýnýz inþaat iþçilerinin durumu resmedilir, halet-i ruhiyesi anlatýlýr, bakarsýnýz tanýdýk gölgeler süzülür duvarlarýnýzda. Gözlemlerini, hislerini, duyuþlarýný paylaþýr sizle. Çocukla çocuk büyükle büyük olur. Beyle bey, hamalla hamal olur açar kalbini halkýn her kesimine.

“Ne kadar da kabaða benziyorsun dünya!” deðer yargýsýyla dünya sevgimizi, tutkumuzu sarsarken,

“Bir kartopunun üzerinde erirken parmak izlerim” diye zamanýn gelip geçiciliðini vurgulayýverir. Kelebeðin kýsacýk ömründeki, güvercin sevinci ya da matemindeki hikmeti hatýrlatýr ve Mahir Nakip Bey’e atfettiði ‘Kerkük’, Filistinli çocuklarýn þanlý direniþine atýflý ‘Korku’ adlý þiirleri ya da Muhsin Yazýcýoðlu gibi çoðumuzun kalbinde yer tutan bir kahramaný anlattýðý þiirleri, ümmetin derdiyle dertlendirir hepimizi.

Hasýlý kelam, Arap Kurt þiirinde genel olarak þiirde olmasýný beklediðimiz þeyler var.

Þairimizin þiir dilinde bazý sorunlar göze çarpsa da zamanla þairin içinde bulunduðu geliþim sürecinde bunlarýn giderileceðini umduðumuzu belirtelim. Kitabýnda belirgin bir izleðin olmamasý, bunun ilk kitabý olmasýndan kaynaklandýðýndan, elbette ki mazur görülebilir. Entelektüel boyutundaki zaaflarý da giderilmeli. Türkçe yazan bir þair, biraz arapça biraz farsça ve uzman düzeyinde olmasa da yeterince dilbilgisi bilmek zorunda. Türkiye þiirini iyi okumalý, yeteri kadar da dünya þiirinin gidiþatýndan haberdar olmalýdýr. Naçizane tevsiyemiz, budur Arap Kurt ve sair þiirle iþtigal etmeyi tutkulaþtýrmýþ genç arkadaþlarýmýza .

Arap Kurt’un þiir serüveni devam ediyor. Biz, Arap Kurt þiirini zevkle izlemeye devam ediyoruz.

Salim Kanat
Sosyal Medyada Paylaşın: