Hasrete yenik gönlüm
Kimi gurbete kýzar kimi firkate gülüm
Yüreðimi hasrete maðlup edip yenmiþim
Dönüp baksam arkama doðrulmaz inan belim
Acý dolu kütleme gülen kadýn denmiþim
Sevmeyi öðretemem ancak severim dedim
Sarhoþluðumdun benim en güzel meziyetim
Kaçýncý kez titredi don kesti gönül kedim
Çömez deyip kalbimin gýrtlaðýna binmiþim
Öykü yazma yeter ki oyuncusu var olur
Kime ne aðlýyorsam gülsem niye sorulur
Ayný kemik kýrýlan yerinde mi kýrýlýr?
Rabbim þahit “yüreðim” bir tek aþkla anmýþým
Yemin etsem ne çare dökülmüyor dildeki
Dostun düþman kesilmiþ anýlmaz gönüldeki
Kalbime çöreklenir zihnimin elindeki
Uzandýðým vadinin düþlerinden dönmüþüm
Þimdi hangi masalýn figüraný sen oldun
Kaç gönül hýrsýzýnýn yanýnda huzur buldun
Hani sen sadakatli saygýn edepli kuldun
Sorgusuz suvalsizce bir söze inanmýþým
BOZOK KIZI ne umdu ne çýkarken önüne
Adýný bile silmiþ kalem çeken dününe
Yürek kavgasý düþmüþ meþakkatli yenine
Bir aþkýn ufuðunda haþlanýpta yanmýþým
Aliye UYANIK (BOZOK KIZI )
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.