VURULAN KELEPÇELER

Bugün senden sonra ilk defa gittim
Ýlk defa sensiz
Senin gelmeni bekledim
Gemilerin limana
Demir atmasýný,
Beyaz güvercinim olmaný
Elime konmaný
Fakat
Elime hiç konmadýn ki
Bugünde hüzünlüyüm
Ufuklarda süzüldün ama
Kalbimde hiç süzülmedin
Yalnýzlýk
Oturmak istedim o bankta
Yaný baþýmda sen
Ama yoksun buhar mý oldun ne
Görünmez oldun gözlerime
Hep hasretlik çekiyorum
En yakýn olduðun zamanlarda bile
Ýþte bunu sana anlatamadým
Okyanuslar ötesinde gibisin
Eriþilmez,
Ama öyle deðilsin
Saçlarýn daðýtmýþ büyük bir fýrtýna
Toplamak istiyorum
Geçemiyorum köprüleri
Her köþesinde bir nöbetçi
Baþtan aþaðý silahla donatýlmýþ
Her köþende bir engel
Eriþilmez
Çok yakýnsýn ama
sen benim yerimde olsan
Özlemez misin, sevmez misin
Nöbetçilere raðmen
Ýþte bende aynýsýný yapýyorum
Seni çok seviyorum
Belki ellerinden tutmasam da
Çok yakýnken
Çok uzaklarda olsan da
Neden diye sordum mu bir kere
uçsuz bucaksýz hayallerimde
Ruhumu kaplamýþsýn bir kere
Sabahlara kadar dil döksen de
Yasaklar içinde bir hayat
Atmak istesen atamazsýn
Anlat anlatabileceksen anlat
Mevziler kazýlmýþ
Ýçinde çifter çifter nöbetçi
Her taraf da bir tabela
Eriþilmez
Ama ben eriþmek istiyorum
Yeter bu kadar hasretlik
Gel artýk okyanus ötelerinden
Olmasýn çevrende nöbetçiler
Olmasýn bir engel
Olmasýn kalbe vurulan kelepçeler
Sami Yüce 18/03/2013
Sosyal Medyada Paylaşın: