SEN BİR ŞEHİTSİN
Günün kutlu olsun, meçhul yiðidim!
Mezar taþý nurlu, þanlý Mehmedim!
Bayraðýn elimde, gününe geldim!
Bugün bayramýndýr; Sen bir þehitsin!
Ölüm anýn yok ki, “öldün” diyelim!
O an, kavuþumdu; Haktaydý elin…
Sana nasýl derim, “öldün!” þehidim?
Þehitler ölmez ki; Sen bir þehitsin!
Kanýnla bayraksýn; kýzýl çiçeksin!
Teninle ölümsüz, güzel meleksin!
Bir millet duada… Yürekte teksin!
Sevilenler ölmez; sen bir þehitsin!
Dilinde hep tekbir, kalbinde iman…
“Allah Allah!” deyip, ölüme koþan…
Senden bahsediyor “Hazreti Kur-an!”
Sen ne çok büyüksün; sen bir þehitsin!
Hatýrana selam... Hep kalplerdesin!
Allah’tan rahmetler... Arþtadýr sesin!
Yanýnda melekler, tekbir getirsin!
Çünkü sen özelsin; Sen bir þehitsin!
Sakýn ha… Üzülme! Ayrýldým diye.
Deðmez þu dünyanýn, boþ mihnetine…
Bak! “Ýzzet ü ikram”, Rab’den hediye…
Dünyayý neylersin? Sen bir þehitsin!
Eyyy aziz þehidim! Sen bize bakma!
Kulun ne gücü var; sana ne etsin?
Artýk yerin Cennet; aþkýn Allah’la…
Ne mutlu sana ki, sen bir þehitsin!
Allah’tan þehitlik, bende dilerim…
Çok þey mi istedin, yoksa yükselim?
Ýmrenirim sana “ kutsal þehidim”!
Sen eriþilmezsin! Sen çok yücesin!
Ne mutlu sana ki, sen bir þehitsin!
18 Mart2013 // Mustafa YÜKSE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.