Girdiðimiz bütün yeni yýllarý eskittik
Göçe kanat çýrpan turnalar gibi
Dizilip-dizilip göçtüler ömrümüzden
Bulutlar geçip gitti baþýmýzýn üstünden
Güneþle Ay geçti, yýldýzlar geçti
Birbiri ardýna çetrefilli günler geçti
Dünya topaç gibi dönerken
Yýldýz ekip gün biçti gökyüzü
Gece inatla kovaladý gündüzü
Biz mevsimlerden feyz aldýk
Eskicinin verdiðiyle deðiþtik ömrümüzü
Her ömür bir cümlelik destandýr
Soluksuz okuduk kendi öykümüzü
Sonra toprak, bizi biz yapandýr
Ýþledik, yedik, öldük ve gömüldük…
Her Allah’ýn günü býkýp usanmadan
Doðan güneþi kovalayýp durdu zaman
Baþ aþaðý çevrilmiþ bir kum saatinden
Çöl kumlarý gibi akýp gitti avuçlarýmýzdan
Kaçýþ yok, geri dönüþ yollarý kapalý
Geride ne kadar keþke býraktýysak
Fitil-fitil geldi burnumuzdan…
Mahkûmun voltasý kadar menzili dar
Sarhoþ narasý kadar aþikâr bu dünya
Lokomotifini takip eden vagonlar gibi
Ýtaatkâr yaþadýk…
Ýsmail BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.